BeSpiegel #276

al delen wij het mens zijn
wij zullen nooit gelijk zijn
we raken elkaar onzichtbaar
in een wereld voorbij tijd en ruimte

die stille realisatie ontvouwt
een verwondertaal
van uitzonderlijke schoonheid

BeSpiegel #273

achter de zin
ligt een wereld verscholen
die we in stilte
bij ons dragen
sprekend in
tekens van wijsheid

verwondering vertelt ons
de rakende kracht
van betekenis

BeSpiegel #264

achter woorden
woont een wereld
die zich zelden
laat vertalen

vanZelf geraakt
spreekt voor zich

BeSpiegel #263

dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon

dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan

dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn

dat er kleur komt
na een tijd van inkeer

BeSpiegel #262

Zijn er woorden
die wijsheid recht doen
en de oneindige grootsheid
van het weten blootleggen?

Ik verzin slechts hemelrijk.

BeSpiegel #246

soms
worden
gedachten
kronkels

krijg daar
je hoofd
maar eens
omheen

BeSpiegel #245

midden in de kring
van stevig gewortelde
statig rijzende
stammen
sta ik

terwijl ik
mijn blik ophef
valt het licht me toe

hier mag ik zijn

BeSpiegel #237

licht glanzende liefde
dansende wijsheid
eeuwig wonder

raakt harten
roert handen
opent ogen

bewogen
gevonden
verbonden

BeSpiegel #234

nader me
dichterbij
waar ruimte
wegvalt
en ik mij
jij jou

waar aanraken
samen komt
ik jou
jij mij
met aandacht
sprakeloos
ogen geeft
die verder zien
dan zijn kan

BeSpiegel #232

wat er is

de diepte
van zwart
wordt gedragen door
de liefde
van het hart
dat
ook al breekt het
licht vat