ik ben de schepper
van de ruimte
die zich
in mij opent
als ik omarm
wat ik nog vasthoud
ik ben de schepper
van de ruimte
die zich
in mij opent
terwijl ik mijn schaduw
verlicht
ik ben de schepper
van de ruimte
die zich
in mij opent
wanneer ik ervaar
dat alles goed is
ik ben de schepper
van de ruimte
die vrijheid is
alles komt samen
en is heel
in één
de uitersten
weerspiegelen
de reikwijdte
gespletenheid
vraagt
om verbinding
jij bent de brug
(die over) het water
de walkanten
(samenbrengt)
zoals de mier
de hoop is
de druppel
de zee
de zin
het woord
wat ik hier wil zeggen
gaat over onze neiging
om af te wijzen
wat we niet kennen
of kunnen erkennen,
wat we niet weten
of kunnen begrijpen
in elke afwijzing
zit zelfafwijzing
de wereld wordt
door ieder mens
anders ervaren
diversiteit
is verrijkend
je mag,
sterker nog,
je kan niet anders dan,
anders zijn
en zo is dat
voor elk ander
jaren voelde
ik me
gespleten
hoofd en hart
man en vrouw
wij en zij
ik en jij
tot ik
licht en schaduw
samenbracht
en erkende
diep van binnen
ik ben mij
droom
zo zonder grenzen
was ik in alle staten
wat vrijheid doen kan
waar je ook bent
je bent een wezen
van licht
door te stralen
raak je
het licht
in de ander
if for a second
my world collapses
I connect to this
always present
current inside
that tells me
to slow down
forget the ratio
and remember
that love is key
alles in mij
beweegt zich
zodra ik
ergens iemand
vanuit vast
goedbedoelde
intenties
hoor spreken
over wij versus zij
hoe vind je verbinding
als er van ons
geen sprake is
er is zoveel meer
onder de oppervlakte
je maakt indruk
ook na de eerste
