BeSpiegel #272

als alles ontwaakt
in nachtzinnen
woorden overdrijven
ik me amper
aan ze vast kan klampen
letters overblijven
verbanden daargelaten
inzichten verschijnen
zo waar kan wijsheid zijn



Advertentie

BeSpiegel #263

dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon

dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan

dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn

dat er kleur komt
na een tijd van inkeer

BeSpiegel #256

onze natuurlijke kracht
reikt onmetelijk diep
en al kunnen we haar niet peilen
ze is onontkoombaar aanwezig

het zou tegennatuurlijk zijn
haar te ontkennen

BeSpiegel #255

de oneindige weidsheid
van het water
dat zich voor me uitstrekt
geeft ruimte
aan de gedachtestromen
die door me heen golven

ik laat ze achter aan de einder
en doe me grenzeloos te goed
aan wat ontstaat
in dit niemandsland
waar stapvoets wegvloeit
en stilte hoorbaar fluistert

BeSpiegel #247

verweven
met het voorportaal
van verheven woorden
die soms zonder meer
onuitgesproken
veelzeggender zijn

BeSpiegel #246

soms
worden
gedachten
kronkels

krijg daar
je hoofd
maar eens
omheen

BeSpiegel #242

be-teken taal
die zijn uitdrukt
terwijl de kijker
invult
wat zichtbaar wordt

in wezen is
werkelijkheid
eigenzinnig

BeSpiegel #240

ik diepte je op
in de seconde
van het moment

zonder jou
zou ik niet

je zwijgen
is zuiver
je weten is
waar

ik stel me
uren aan minuten
aan je verleiding
bloot

BeSpiegel #218

als je de deur
op een kiertje zet
kan er precies
een strookje licht
naar binnen schijnen