BeSpiegel #276

al delen wij het mens zijn
wij zullen nooit gelijk zijn
we raken elkaar onzichtbaar
in een wereld voorbij tijd en ruimte

die stille realisatie ontvouwt
een verwondertaal
van uitzonderlijke schoonheid

Advertentie

BeSpiegel #275

er is een universum
in ons samenzijn

oneindig verbonden

ik vier jou in mij
en laat mij in jou vieren

ik heb je oneindig lief

BeSpiegel #274

starend
in mijn midden
cirkel ik naar binnen
beweeg ik buiten
kennis

BeSpiegel #263

dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon

dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan

dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn

dat er kleur komt
na een tijd van inkeer

BeSpiegel #262

Zijn er woorden
die wijsheid recht doen
en de oneindige grootsheid
van het weten blootleggen?

Ik verzin slechts hemelrijk.

BeSpiegel #259

in de drager
van het donker
is er ruimschoots
plaats voor licht

BeSpiegel #247

verweven
met het voorportaal
van verheven woorden
die soms zonder meer
onuitgesproken
veelzeggender zijn

BeSpiegel #246

soms
worden
gedachten
kronkels

krijg daar
je hoofd
maar eens
omheen

BeSpiegel #245

midden in de kring
van stevig gewortelde
statig rijzende
stammen
sta ik

terwijl ik
mijn blik ophef
valt het licht me toe

hier mag ik zijn

BeSpiegel #243

hoe de wereld
om mij heen
ook hekken zet

vrijheid
laat zich
niet vangen