BeSpiegel #280


laten
niets toevoegen
niets wegnemen

Advertentie

BeSpiegel #278

ont-staan
ont-staat
uit een zomaar
uit het niets
geschapen iets
dat vaste bodem krijgt en
in haar tastbaarheid
verdieping vindt

in het niets was iets besloten

BeSPiegel #277

in elke confrontatie
ontstaat een neiging
te verdwijnen
onvoorbereid – opgeslokt –
bodemloos te zijn

mijn lijf schudt
de draden los
die zich onzichtbaar sponnen

mijn grond is eigen




BeSpiegel #276

al delen wij het mens zijn
wij zullen nooit gelijk zijn
we raken elkaar onzichtbaar
in een wereld voorbij tijd en ruimte

die stille realisatie ontvouwt
een verwondertaal
van uitzonderlijke schoonheid

BeSpiegel #273

achter de zin
ligt een wereld verscholen
die we in stilte
bij ons dragen
sprekend in
tekens van wijsheid

verwondering vertelt ons
de rakende kracht
van betekenis

BeSpiegel #270

de tijd tikt door
ik speel met woorden
om de tijd te doden
ik vraag me af
wat is er loos met tijd

heeft de tijd ons ingehaald
terwijl de tijd in feite niet bestaat

BeSpiegel #267

zoveel meer
ruimte
door met licht
donker
te ontmaskeren
dat slechts
schaduw bleek
boven alles
vrij van kleur

BeSpiegel #265

laat je raken
door het licht
dat in jou
mag ontwaken

zijnsbegoocheling
ontluisterd
voorbij illusie
verbonden houvast



BeSpiegel #263

dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon

dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan

dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn

dat er kleur komt
na een tijd van inkeer

BeSpiegel #261

let the silence
of not knowing
guide you
to new perspectives
of a world
beyond imagination