BeSpiegel #180

waar ik jou
en jij mij
werkelijk
ontmoet

waar ik
en jij
vrij zijn
ervaren

agenda’s
thuisgelaten

BeSpiegel #179

soms dwaal ik
door dromen
en word ik wakker
soms word ik wakker
in dromen
en dwaal ik
soms droom ik
wakker
soms waak ik

BeSpiegel #178

door het licht
te bundelen
kan het vuur
ontbranden

BeSpiegel #177

vergeef jezelf
de regels
die je vastzetten
als de zin
de ruimte neemt

verwoord
je hart
vrij

BeSpiegel #176

de momenten
dat jij er bent
en binnenkomt

buiten het gewone
bedwongen bedachtzame om
een vrijgegeven
onverbloemd
echt
jij

onbetaalbaar

BeSpiegel #175

de uitleg
daargelaten

BeSpiegel #174

waar ben ik
in de onstuimigheid
van de dag

in de verloren
ogenblikken

in het vergane
momentum

of is juist dat
wat me brengt
wat er is

BeSpiegel #173

als ik mijn ogen sluit
en hoop mij doet ontwaken
ik wens de wereld uit
en dan
dat ene vonkje

BeSpiegel #172

laten we niet doen alsof
het anders was
gespleten zouden we raken

ik hoor bij mij
zoals jij bij jou
en samen zijn we meer

zoals weten en voelen
gedeeld en verbonden
het beste in ons boven brengt

BeSpiegel #171

de verdoving voorbij
een oogopslag
een adem

de boodschapper,
een zachte streling
op je wang,
in helderheid
ontvangen

geen verdriet gaat zo diep
als het geluk dat daarin besloten ligt