BeSpiegel #276

al delen wij het mens zijn
wij zullen nooit gelijk zijn
we raken elkaar onzichtbaar
in een wereld voorbij tijd en ruimte

die stille realisatie ontvouwt
een verwondertaal
van uitzonderlijke schoonheid

BeSpiegel #273

achter de zin
ligt een wereld verscholen
die we in stilte
bij ons dragen
sprekend in
tekens van wijsheid

verwondering vertelt ons
de rakende kracht
van betekenis

BeSpiegel #270

de tijd tikt door
ik speel met woorden
om de tijd te doden
ik vraag me af
wat is er loos met tijd

heeft de tijd ons ingehaald
terwijl de tijd in feite niet bestaat

BeSpiegel #267

zoveel meer
ruimte
door met licht
donker
te ontmaskeren
dat slechts
schaduw bleek
boven alles
vrij van kleur

BeSpiegel #265

laat je raken
door het licht
dat in jou
mag ontwaken

zijnsbegoocheling
ontluisterd
voorbij illusie
verbonden houvast

BeSpiegel #263

dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon

dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan

dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn

dat er kleur komt
na een tijd van inkeer

BeSpiegel #261

let the silence
of not knowing
guide you
to new perspectives
of a world
beyond imagination

BeSpiegel #260

laat speelruimte
tussen regels
adem sterren
in de lucht
hou een hand vast
streel een ander
koos de liefde
deel haar vrucht
steek een licht aan
in de schaduw
dans de duisternis
voorbij
zing de zang
van al je noten
toon het leven
dit zijn wij

BeSpiegel #259

in de drager
van het donker
is er ruimschoots
plaats voor licht

BeSpiegel #258

hoe mooi zou het zijn
als we alle kanten
kunnen zien

vandaag nodigt uit
om al het vertrouwde
in een ander
perspectief te zetten