dat we ons mogen laven
en opladen aan de zon
dat we alles wat ons
niet meer dient
mogen laten gaan
dat de contouren van ons leven
helder zichtbaar worden en
vragen om bewust zijn
dat er kleur komt
na een tijd van inkeer
de oneindige weidsheid
van het water
dat zich voor me uitstrekt
geeft ruimte
aan de gedachtestromen
die door me heen golven
ik laat ze achter aan de einder
en doe me grenzeloos te goed
aan wat ontstaat
in dit niemandsland
waar stapvoets wegvloeit
en stilte hoorbaar fluistert
midden in de kring
van stevig gewortelde
statig rijzende
stammen
sta ik
terwijl ik
mijn blik ophef
valt het licht me toe
hier mag ik zijn
wolf
weet van
waar en wanneer
beweegt natuur
in balans
draagt bij
door eigen zijn
speelt, leert,
jaagt en deelt
reist tussen
hemel en aarde
spoort aan
het pad van de wolf te gaan
je bent
eenvoud
en complexiteit
gelijk
en wat zeker is
je bent
van Zelf
jij
natuurlijk
in elke vorm
en jij kan
sneeuw zijn
ijs
spelen zijn
koud
smelten zijn
glinster
geluk zijn
spiegel
schaduw zijn
licht
en jij kan
mij zijn
in jou
Ei-gen-wijs! 