BeSpiegel #270

de tijd tikt door
ik speel met woorden
om de tijd te doden
ik vraag me af
wat is er loos met tijd

heeft de tijd ons ingehaald
terwijl de tijd in feite niet bestaat

Advertentie

BeSpiegel #268

houdbaarheidsdatum

kan ik me los maken
van de invloed
van opgelegde geldigheid
als mijn zintuigen
mij iets anders ingeven

hoe vast ben ik
geklonken in structuren
die nooit de mijne waren

BeSpiegel #267

zoveel meer
ruimte
door met licht
donker
te ontmaskeren
dat slechts
schaduw bleek
boven alles
vrij van kleur

BeSpiegel #262

Zijn er woorden
die wijsheid recht doen
en de oneindige grootsheid
van het weten blootleggen?

Ik verzin slechts hemelrijk.

BeSpiegel #261

let the silence
of not knowing
guide you
to new perspectives
of a world
beyond imagination

Leylijn #13

Een paar dagen geleden kwam deze zin bovendrijven. “Je bent zelf een cadeautje!” Ik herinner me hoe we als kinderen als er gezegd werd: “Je bent een wasbeertje!”, met een: “Je bent zèlf een wasbeertje!” reageerden. Natuurlijk kun je voor ‘wasbeertje’ allerlei andere, waarschijnlijk meer herkenbare, woorden invullen.

Het is toch een stuk leuker als de reflectie iets is dat je werkelijk wilt aannemen en uitpakken.

Wat zou er tevoorschijn komen?

Leylijn #5

De stilte brengt me
keer op keer
een nieuwe adem
als alles prikkelvol
naar binnen schuift.

En in die ruimte
hervind ik lucht van leven
kan ik drempelvrij creëren.

Leylijn #4

Omdat ik je weet
zal je altijd ergens in mij
vindbaar zijn
hoe ver we ooit, eens, nu
ook weg zijn van elkaar.

Dat troost me.

Leylijn #3

Je bent de wereld voor mij.
Met alles wat ik door jou kan
zien
horen
voelen
ruiken
proeven
en begrijpen.
Door alles wat er dan ontstaat
in ons samen zijn.
Ook als we elkaar niet verstaan
kijkt mij daarbij een stukje wereld aan.
Jij bent de wereld voor mij.