BeSpiegel #269

unwind the wired field
to let the boundless echo
bounce back
to unity

BeSpiegel #265

laat je raken
door het licht
dat in jou
mag ontwaken

zijnsbegoocheling
ontluisterd
voorbij illusie
verbonden houvast

BeSpiegel #244

de zachte kleuren
gevangen in
het warme licht
strelen langs
het stille water

de herfst heeft
zoveel meer
om voor te leven

de storm
en het verlangen

Leylijn #4

Omdat ik je weet
zal je altijd ergens in mij
vindbaar zijn
hoe ver we ooit, eens, nu
ook weg zijn van elkaar.

Dat troost me.

BeSpiegel #242

be-teken taal
die zijn uitdrukt
terwijl de kijker
invult
wat zichtbaar wordt

in wezen is
werkelijkheid
eigenzinnig

BeSpiegel #240

ik diepte je op
in de seconde
van het moment

zonder jou
zou ik niet

je zwijgen
is zuiver
je weten is
waar

ik stel me
uren aan minuten
aan je verleiding
bloot

BeSpiegel #237

licht glanzende liefde
dansende wijsheid
eeuwig wonder

raakt harten
roert handen
opent ogen

bewogen
gevonden
verbonden

BeSpiegel #234

nader me
dichterbij
waar ruimte
wegvalt
en ik mij
jij jou

waar aanraken
samen komt
ik jou
jij mij
met aandacht
sprakeloos
ogen geeft
die verder zien
dan zijn kan

BeSpiegel #226

solitude
solartude

licht
ik omarm je
in mij

in jou ben ik
alleen en een
al en een
een en zaam

ik rust in jou
kom op adem
en vertrouw

ik leef (in) jou

solartude
solitude

BeSpiegel #221

is it really
so important
to hold on

in what way
does it still
serve you

what happens
if you give it
a go

clear your space
my love
clear the space
make some room
for connection


###
Trots kan zorgen dat je vasthoudt uit gekrenktheid. Wat heeft je zo geraakt?
Kan je ruimte maken door met zachte ogen, zachte oren, zachte handen bij de pijn te zijn? Is er ruimte om zacht te zijn voor jezelf?
###