BeSpiegel #279

voor ik jou zag
stierf ik
duizend doden
meer nog

voorbij de angst
vond ik een vrede
die soeverein stroomde
door woedende stormen

in alle staten
kleurde ik regenbogen

het licht schijnt
het mooist
door de regen

Advertentie

BeSpiegel #275

er is een universum
in ons samenzijn

oneindig verbonden

ik vier jou in mij
en laat mij in jou vieren

ik heb je oneindig lief

BeSpiegel #271

love is
an expression of
sacredness is
an expression of
love

Leylijn #13

Een paar dagen geleden kwam deze zin bovendrijven. “Je bent zelf een cadeautje!” Ik herinner me hoe we als kinderen als er gezegd werd: “Je bent een wasbeertje!”, met een: “Je bent zèlf een wasbeertje!” reageerden. Natuurlijk kun je voor ‘wasbeertje’ allerlei andere, waarschijnlijk meer herkenbare, woorden invullen.

Het is toch een stuk leuker als de reflectie iets is dat je werkelijk wilt aannemen en uitpakken.

Wat zou er tevoorschijn komen?

BeSpiegel #260

laat speelruimte
tussen regels
adem sterren
in de lucht
hou een hand vast
streel een ander
koos de liefde
deel haar vrucht
steek een licht aan
in de schaduw
dans de duisternis
voorbij
zing de zang
van al je noten
toon het leven
dit zijn wij

BeSpiegel #253

sta op en open
voor niets
en niemand minder
dan jouw Zelf

het is in dit moment
en ieder volgende
dat je mag stromen
vanuit wat in jou leeft

sta op en open
en deel vrijmoedig
je uitgesproken zijn
op jouw unieke wijze

BeSpiegel #244

de zachte kleuren
gevangen in
het warme licht
strelen langs
het stille water

de herfst heeft
zoveel meer
om voor te leven

de storm
en het verlangen

Leylijn #5

De stilte brengt me
keer op keer
een nieuwe adem
als alles prikkelvol
naar binnen schuift.

En in die ruimte
hervind ik lucht van leven
kan ik drempelvrij creëren.

Leylijn #4

Omdat ik je weet
zal je altijd ergens in mij
vindbaar zijn
hoe ver we ooit, eens, nu
ook weg zijn van elkaar.

Dat troost me.

BeSpiegel #242

be-teken taal
die zijn uitdrukt
terwijl de kijker
invult
wat zichtbaar wordt

in wezen is
werkelijkheid
eigenzinnig