BeSpiegel #245

midden in de kring
van stevig gewortelde
statig rijzende
stammen
sta ik

terwijl ik
mijn blik ophef
valt het licht me toe

hier mag ik zijn

BeSpiegel #210

wat ik hier wil zeggen
gaat over onze neiging
om af te wijzen
wat we niet kennen
of kunnen erkennen,
wat we niet weten
of kunnen begrijpen

in elke afwijzing
zit zelfafwijzing

de wereld wordt
door ieder mens
anders ervaren

diversiteit
is verrijkend

je mag,
sterker nog,
je kan niet anders dan,
anders zijn

en zo is dat
voor elk ander