Een paar dagen geleden kwam deze zin bovendrijven. “Je bent zelf een cadeautje!” Ik herinner me hoe we als kinderen als er gezegd werd: “Je bent een wasbeertje!”, met een: “Je bent zèlf een wasbeertje!” reageerden. Natuurlijk kun je voor ‘wasbeertje’ allerlei andere, waarschijnlijk meer herkenbare, woorden invullen.
Het is toch een stuk leuker als de reflectie iets is dat je werkelijk wilt aannemen en uitpakken.
Wat zou er tevoorschijn komen?
Ei-gen-wijs! 